Gałka zmiany biegów Borgward Borgward BX7

Jest również nazywany „dźwignią zmiany biegów”, „dźwignią zmiany biegów”, „dźwignią zmiany biegów” lub „shifterem”, ponieważ jest to metalowa dźwignia połączona ze skrzynią biegów samochodu. Dźwignia skrzyni biegów to jej formalna nazwa. Podczas gdy manualna skrzynia biegów wykorzystuje dźwignię zmiany biegów, automatyczna skrzynia biegów ma podobną dźwignię znaną jako „selektor biegów”.

Dźwignie zmiany biegów najczęściej znajdują się między przednimi siedzeniami pojazdu, na konsoli środkowej, tunelu skrzyni biegów lub bezpośrednio na podłodze. W samochodach z automatyczną skrzynią biegów dźwignia działa bardziej jak selektor biegów, a w nowoczesnych samochodach niekoniecznie musi mieć dźwignię zmiany biegów ze względu na zasadę zmiany biegów za pomocą drutu. Ma dodatkową zaletę, ponieważ pozwala na siedzenie z przodu w formie ławki na całej szerokości. Od tego czasu wyszła z łask, chociaż nadal można ją znaleźć w samochodach dostawczych, furgonetkach i pojazdach uprzywilejowanych na rynku północnoamerykańskim. Dźwignia zmiany biegów zamontowana na desce rozdzielczej była powszechna w niektórych francuskich modelach, takich jak Citroën 2CV i Renault 4. Zarówno Bentley Mark VI, jak i Riley Pathfinder miały dźwignię zmiany biegów po prawej stronie fotela kierowcy z kierownicą po prawej stronie, obok drzwi kierowcy, gdzie nie było niczym niezwykłym, że brytyjskie samochody mają również hamulec ręczny.

W niektórych nowoczesnych samochodach sportowych dźwignia zmiany biegów została całkowicie zastąpiona „łopatkami”, czyli parą dźwigni, zwykle obsługujących przełączniki elektryczne (a nie mechaniczne połączenie ze skrzynią biegów), zamontowanych po obu stronach kolumny kierowniczej, gdzie jedna zmienia biegi w górę, a druga w dół. Samochody Formuły 1 ukrywały dźwignię zmiany biegów za kierownicą w przedniej części nadwozia, zanim zaczęto montować „łopatki” na samej (zdejmowanej) kierownicy.