تمام نامهای اهرم فلزی که به گیربکس خودرو متصل است - "دسته دنده"، "اهرم دنده"، "تعویض دنده" یا "شیفتر" - انواع مختلفی از این عبارات هستند. نام رسمی آن اهرم انتقال است. در گیربکس اتوماتیک، یک اهرم مشابه به عنوان "انتخاب کننده دنده" شناخته میشود، در حالی که اهرم تعویض دنده در گیربکس دستی به عنوان "چوب دنده" شناخته میشود.
رایجترین محل قرارگیری دسته دنده بین صندلیهای جلو خودرو، چه روی کنسول وسط، چه روی تونل گیربکس و چه مستقیماً روی کف خودرو است. به دلیل اصل تعویض دنده با سیم، دسته دنده در خودروهای گیربکس اتوماتیک بیشتر شبیه یک انتخابگر دنده عمل میکند و در خودروهای جدیدتر، نیازی به اتصال تعویض دنده ندارد. همچنین این مزیت را دارد که امکان استفاده از صندلی جلو به سبک نیمکتی با عرض کامل را فراهم میکند. این دسته دنده متعاقباً محبوبیت خود را از دست داده است، اما هنوز هم میتوان آن را در بسیاری از وانتها، ونها و خودروهای اورژانس در بازار آمریکای شمالی یافت.
در برخی از خودروهای اسپرت مدرن، دسته دنده به طور کامل با «پدال» جایگزین شده است، که یک جفت اهرم هستند که در دو طرف ستون فرمان نصب میشوند و معمولاً سوئیچهای الکتریکی (به جای اتصال مکانیکی به گیربکس) را فعال میکنند، که یکی دندهها را به بالا و دیگری به پایین افزایش میدهد. قبل از روش فعلی نصب «پدالها» روی خود فرمان (حذف شده)، خودروهای فرمول یک دسته دنده را پشت فرمان و در بدنه دماغه پنهان میکردند.